Jaras
Dołączył: 18 Lis 2007
Posty: 23
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Nie 21:40, 25 Lis 2007 Temat postu: 201 |
|
|
Nr ćwicz.
201 Data:
30.10.98
Michał Marczak Wydział
Elektryczny Semestr
I Grupa T3
Prowadzący: H. Manikowski
Przygotowanie: Wykonanie: Ocena ostat. :
Temat : Wyznaczanie zależności przewodnictwa od temperatury dla półprzewodników i przewodników .
Wstęp teoretyczny:
Prawo Ohma w najogólniejszej postaci stwierdza, że gęstość prądu w dowolnym miejscu materiału przewodzącego jest wprost proporcjonalna do natężenia pola elektrycznego:
gdzie j - gęstość prądu ,
E - natężenie pola elektrycznego ,
* - przewodnictwo elektryczne .
Przewodnictwo elektryczne określone jest wzorem :
n , p - koncentracje nośników ,
*n , *p - ruchliwość nośników .
Ponieważ koncentracja i ruchliwość zależą od temperatury i rodzaju materiału, więc przewodnictwo elektryczne także zależy od tych czynników.
O zależności temperaturowej przewodnictwa w metalach decyduje tylko zmniejszanie się ruchliwości wraz ze wzrostem temperatury ( koncentracja nośników - elektronów - jest bardzo duża i nie zależy od temperatury ). Zależność temperaturową wyraża się poprzez opór (R*1/* ) :
R0 - opór w temperaturze T0 ,
* - średni współczynnik temperaturowy .
W półprzewodnikach decydujący wpływ na przewodnictwo ma koncentracja nośników. W przypadku półprzewodników samoistnych koncentracja elektronów i dziur jest taka sama i wynosi :
,
Eg - szerokość pasma zabronionego .
Natomiast w półprzewodnikach domieszkowych koncentracje określone są poprzez poziomy energetyczne (zależnie od typu półprzewodnika ) Ed - donorowy , Ea - akceptorowy , oraz poprzez temperaturę :
.
Uwzględniając powyższe równania otrzymujemy wzór na temperaturową zależność przewodnictwa dla półprzewodników :
,
Edom jest jedną z wielkości Ed lub Ea zależnie od typu półprzewodnika .
W odpowiednio niskich temperaturach można zaniedbać w powyższym wzorze pierwszy składnik , natomiast w wysokich temperaturach ( po nasyceniu poziomów domieszkowych ) można zaniedbać składnik drugi . Odpowiednio dla tych dwóch przypadków wzór przyjmie postać :
.
Logarytmując jeden z powyższych wzorów otrzymamy zależność :
Z wykresu tej zależności wygodnie jest odczytać zależność przewodnictwa od temperatury :
Zasada pomiaru:
Pomiarów oporu półprzewodnika i przewodnika dokonuje się w różnych temperaturach. Badane materiały umieszczone są w ultratermostacie , a ich opory mierzy się przy pomocy mostka Wheatstone'a .
Pomiary:
Przybliżone wartości oporów : (w tempetaturze pokojowej ok. 28C)
Rprz = 110 *
Rpół = 8700 *
Lp Temperatura
[C ] Opór przewodnika
[*]
Temperatura
[C ] Opór półprzewodnika
[*]
1 35 113,9 35 6210
2 40 114,7 40 5880
3 45 116,9 45 5200
4 50 119,7 50 4790
5 55 121,6 55 3850
6 60 122,3 60 3740
Analiza pomiarów:
Błąd pomiaru rezystancji mostkiem Wheatstone'a : *R=0.1*
Błąd pomiaru temperatury : *T=1*C
Dla przewodnika:
Lp
T
[*C]
1/T
[1/*C]
R
[*]
ln(1/R)
1 28 0.0357 110 - 4,70048
2 35 0.02857 113,9 - 4,73532
3 40 0.025 114,7 - 4,74232
4 45 0.0222 116,9 - 4,76132
5 50 0.02 119,7 - 4,78499
6 55 0.0182 121,6 - 4,80074
7 60 0.0167 122,3 - 4,80648
Dla półprzewodnika:
Lp
T
[*C]
1/T
[1/*C]
R
[*]
ln(1/R)
1 28 0.0357 8700 - 9,07108
2 35 0.02857 6210 - 8,73392
3 40 0.025 5880 - 8,67931
4 45 0.0222 5200 - 8,55641
5 50 0.02 4790 - 8,47429
6 55 0.0182 3850 - 8,25583
7 60 0.0167 3740 - 8,22684
dla półprzewodnika zależność lh(1/R) oraz 1/T wygląda następująco:
Przy pomocy programu komputerowego obliczamy współczynnik nachylenia prostej ln(1/R) = f(1/T) (metoda regresji):
a= -71.4027
*a= -7.8205 .
Poziom domieszkowy będzie zatem równy :
Błąd wyznaczenia poziomu domieszkowego :
Wynik:
E=(0.0123*0.0014)eV
Post został pochwalony 0 razy
|
|